Zo af en toe raak ik ook als voedingsdeskundige best razend enthousiast over een bepaald product. Dit gebeurde onlangs met Stevia, maar ik vond laatst ook weer zo’n absoluut paradepaard in de levensgrote en wereldwijde stal van voeding. Of eigenlijk zou ik nu een wildernis en jungle moeten zeggen, want je ziet door de wildernis de bomen niet meer zo staan, om het zo even te formuleren. De ene fabrikant struikelt over de andere heen en komt met grotere, betere, mooiere, duurzamere en gezondere producten die al deze beweringen veelal niet nakomen.
Meestal gaat zoiets als volgt: een beroemdheid/bekend persoon in de media (vaak uit Hollywood) wordt óf toevallig gespot/gefotografeerd óf expres op de foto gekiekt met een pakje kokoswater, zich waarschijnlijk totaal niet realiserende dat hij/zij daarmee meteen een ware rage ontketend. In geval van expres uiteraard bewust, met daarbij de gedachte aan hun gespekte bankrekening uiteraard, maar dat terzijde.
Vervolgens krijgt zo’n product een golf van publiciteit en wil iedereen ook dat gezonde en miraculeuze drankje dat je fit en gezond doet rondfladderen. En iedereen wil ook hip zijn en gezien worden met zo’n pakje in de handen. Soort machtsvertoon, imago dingetje. De fabrikant gaat er heerlijk in mee en vraagt de desbetreffende beroemdheid en nog wat andere beroemdheden voor reclamespotjes. En hup: je hebt een hype, een trend. Een ware rage. De pakken en pakjes kokoswater zijn ook in Europa en Nederland niet aan te slepen, al zijn ze verschrikkelijk prijzig.
Ik als voedingsdeskundige bekijk al deze rages, hippe trends en golven met deskundige ogen en ontpel zo’n product waar ook ik dan een stortvloed van vragen over gesteld krijg. Vaak is het niet meer dan gebakken lucht, een wassen neus. De producten zijn heus goed en best lekker, maar om er nu zo’n heisa van te maken en het te bombarderen tot trend?
Dit kokoswater-goedje was best lekker en prima als sportdrank. Maar 2 euro voor een klein pakje van nog geen 200 ml vond ik wat te ver gaan. Het was dan ook maar heel eventjes wachten. Wachten op de imitators die geheid volgen op een hip, trendy dingetje wat zich tot een rage ontketend, zo ook dus met kokoswater.
Kokoswater is “het dingetje” van dit moment. Het is een brok gezondheid, doet goede dingen voor je lichaam en bevat amper calorieën. Dit juich ik uiteraard allemaal toe. Ook ik heb het fenomeen kokoswater eens nader onderzocht en ben wat informatie gaan verzamelen. Ik kwam terecht bij een biologisch merk, dat alleen bij natuurvoedingswinkels te koop was en ook daar moet je goed zoeken. Dit kokoswater is het meest pure wat er te koop is.
Ik ben onlangs begonnen met het drinken van een glas kokoswater per dag en ik moet eerlijk zeggen dat ik me fitter en beter voel. Echt erg onwijs lekker is het goedje niet, wat flauw zelfs. Maar je merkt duidelijk dat je er wat meer energie van krijgt. Maar dit gezegd hebbende, dus op naar de zogenaamde imitator, de fabrikanten dus die ook, zeer begrijpelijk natuurlijk en ook terecht, hun slaatje willen slaan uit deze hippe vette rage. Daar is op zich niets op tegen, want iedere burger wil geld verdienen. Maar helaas krijg je op hippe trends zoals deze nu met kokoswater een walgelijke wildgroei. Dit gebeurt nu ook met Stevia.
Gevolg is dat we een heel scala aan producten krijgen die claimen hetzelfde watertje te bevatten. Maar in werkelijkheid maar een klein deeltje van dit kostbare watertje (zeker om mee te produceren) in het product gebruiken om deze claim wettelijk sterk te kunnen maken, maar de rest opvult met hulpstoffen, e-nummers en chemische zoetstoffen. Dit om de productiekosten laag te houden en het product goedkoper aan te kunnen bieden aan de consument die dan toch, vanwege onze zuinige inslag, daarvoor kiest. Want we moeten op de uitgaven letten, al willen we ook gezond leven.
De consument raakt verward, want is het product nu wel of niet gezond? En zo wordt de geloofwaardigheid van de goede werking van kokoswater ook weer om zeep geholpen en ebt het weg in de duisternis. Dit is echt zonde want ik kan beamen dat kokoswater wel degelijk werkt.
Ook het wereldwijde web (internet dus) helpt enerzijds goed mee, anderzijds juist niet. Informatie vinden over kokoswater levert een fikse taak op. Wat de één beweert, ontzenuwd de ander weer. Iemand prijst het de hemel in terwijl de ander het maar geldklopperij vindt. Het kost een hoop tijd en moeite om de juiste goede informatie te vinden. En dan nog moet je die in twijfel trekken.
Gelukkig worden regels strenger betreffende voeding en ook worden kreten en claims goed aangepakt. Dit is een goede zaak natuurlijk, want wij als consument moeten alles maar geloven en aannemen. En zijn totaal afhankelijk van wat de fabrikanten ons bieden. Gelukkig is kokoswater onlangs goed door de test gekomen, dan heb ik het dus wel over de pure variant. Dit doet ook wat het belooft. En okay, dan is het wat duurder, maar dan kun je het ervoor over hebben of niet.
En je kunt natuurlijk ook een beetje creatief zijn. Zoals ik. Ik koop een half litertje puur kokoswater voor 3 euro en vermeng ook een gedeelte met kraanwater. Zo heb ik ook liters gezonder water. En betreft de imitatie producten: lees de ingrediënten op het pak. Lees je daar verschillende nummers en woorden die je niet kunt lezen, is het een hele waslijst en zitten er vreselijk veel suikers (lees dat bij de koolhydraten) in? Laat staan. Ik persoonlijk vind het in elk geval een super product als je de pure biologische variant te pakken hebt. En wat vindt u?
