Schappennieuws is uitgebreid met SCHAPPENPRAAT, een maandelijkse column waarin gediplomeerd gewichtsconsulente en voedingsdeskundige Monique de laatste ins & outs over voeding bespreekt, lekkere en gezonde recepten deelt, maar ook vragen zal beantwoorden over voeding en diëtiek.

BEWONDERING VOOR AMERIKANEN

Onlangs verwende ik mij weer eens met een pak van mijn meest favoriete koekjes: de echte Amerikaanse chocolate chip cookies, of nou ja, de echte, zo echt zijn ze uiteraard niet meer als je de echte inderdaad geproefd hebt in Amerika zelf, maar ze komen er dichtbij. En ze smaken me ook vreselijk goed. Echter merkte ik plotseling op, dat de koekjes opeens een stuk zoeter smaakten. Echt een groot smaakverschil. Ik bestudeerde de verpakking die her en der ook toevallig wat was aangepast, en warempel: er zat veel meer suiker in. Dit moet vast zoveel meer zijn, dat ik het verschil meteen proefde. Jammer. Want alweer gaat er een lekker koekje verloren, ten onder aan de suiker.

Opeens dacht ik terug aan mijn leven in Amerika, jaren geleden. Dat het toen ook al erg slecht gesteld was met alle verkrijgbare producten aldaar, en hoe vreselijk goed ik destijds al moest zoeken naar de producten die enigszins dagelijks te consumeren waren. En ook vooral hoe groot en massaal alles toen ook al was. Toen al…opeens bedacht ik mij: “hoe moet dat dan nu jaren later wel niet zijn?”. Als we hier in Europa al kampen met een teveel aan suiker, vet en zout in ons eten…hoe erg is het dan nu, anno 2012, daar in de USA wel niet?

Een vriendin kwam verleden week terug van een heerlijke droomvakantie naar Miami. Het was al jaren haar droomwens om eens naar Amerika af te reizen en haar huwelijksreis was dan ook een gesloten deal: dat moest en zou Amerika worden. Ze kwam met de mooiste verhalen thuis. Hoe mooi, groots en vooral krankzinnig gaaf het wel niet was (zijn haar eigen woorden). Maar ze kwam ook thuis met drie extra kilo’s. Al dat eten daar…

Ze vertelde dat het allemaal zo vreselijk lekker was, maar ook…zo veel. Zat ze in een restaurant met haar kersverse echtgenoot romantisch te dineren, kwam er continu een ober aan hun tafeltje om er zeker van te zijn dat hun literglas cola steeds tot de nok was bijgevuld. Werd er continu gevraagd “are you guys good here? Need some more bread?”. Dat terwijl het broodmandje met moddervette gebakken kruiden stokbroodjes nog barstensvol lag en ze er beiden hooguit één stukje uit hadden gevist. Dan het diner zelf: mijn vriendin beschreef het min of meer als een grote voederbak vol met hompen spareribs, die dreven in een laagje vet waarin voor de vorm ook nog wat slablaadjes dreven op de rand van de verdrinkingsdood. En dan werd er ook nog een “toetje” geserveerd. Zat bij de prijs inbegrepen. Een literbak ijs in een soort slakom, bezaaid met gifgroene, zuurstokroze en felgele snoepjes en afgemaakt met een halve liter chocoladesaus waarvan het glazuur spontaan van je tanden sprong. Maar het was best lekker…dat wel. Vandaar de drie extra kilo’s die ze mee terug nam als extra souvenir.


Alles is daar groot, groter, grootst. En als je het dus even wat genuanceerder bekijkt is het dus totaal niet raar dat de bevolking van Amerika de meest dikke mensen ter wereld zijn. Ze eten groot. Denken groot. Leven groot. En automatisch word je dan ook groot! Ik kreeg plots enorm veel bewondering voor de “dunne scharminkels” daar in Amerika. Uiteraard: je kunt ook geluk hebben met goede genen, geen aanleg om dik te worden, een snelle stofwisseling/vetverbranding. Over die geluksvogels heb ik het dan ook niet. Ik heb het over die ploeteraars daar die zich dag in/dag uit naar de sportschool slepen, iedere dag een strooptocht moeten houden om zo gezond (vetvrij en suikervrij) mogelijk voedsel te scoren, en zich staande moeten houden om daar niet mee te lopen in de “American way of life” waarbij je je een waggelende hijgende imitatie van een olifant met acute astma moet voorstellen. Degenen die hun kleding werkelijk op kinderafdelingen moeten aanschaffen omdat de gangbare volwassen maat daar daar begint met een S (small) maar hier in Europa doorgaat voor XXXXXXXL lopen in leuke Hello Kitty ondergoed en grappige Loony Tunes shirtjes rond. Je pikt ze er dus zo uit ook al waren ze niet dunner dan de massa. Ze vallen in alle opzichten op daar.

Ik realiseerde mij, terwijl ik dat mierzoete koekje at, dat het bewonderingswaardig te noemen is, om niet dik te worden in Amerika. Als ik dit koekje al mierzoet vind, hoe zijn de koekjes daar dan wel niet? Mijn vriendin at er in haar droomvakantie twee. Twee enorme chocolade koeken die je daar zelfs bij de kapper gewoon uit een snoepautomaat kunt trekken. Uiteraard maat supersize. Ze vermoedde dat de koek minstens 500 gram woog, en vol zat met stukken chocolade en dikke suikerlagen. Maar ze vond het wel lekker…dat wel. Vandaar die drie…ja, dat weten we nu wel.


Wat mijn vriendin (met drie kilo extra) ook vertelde was dat het haar best verbaasde hoe gemakkelijk je daar aan eten en drinken kunt komen. Haar kersverse hubby maakte er zelfs een klein projectje van. Hij ging eens een dagje tellen hoeveel eettenten, supermarkten, eetgelegenheden en straatverkopen hij tegenkwam. De teller stond op 59 toen ze weer in de namiddag moe op hun hotelkamer terugkwamen. Nummer 59 was een Mac Drive waar ze ook even een mega burger aten. Alles zonder maar een stap te hoeven zetten, alles werd hen aangereikt.

Eigenlijk is het dus echt wonderlijk te noemen dat er daar nog überhaupt slanke mensen rondlopen. Wij kunnen hier nog op de fiets naar de supermarkt, daar ligt de dichtstbijzijnde supermarkt (lees: stationshal met een fabrieksvoorraad aan producten, mega winkelwagens maat aanhangwagen) zo’n 7-8 kilometer verderop en moet de auto weer gepakt worden. Daar leven zonder auto is vrijwel ondenkbaar. Dus eigenlijk heb ik erg veel bewondering voor de slanke Amerikanen. Ze flikken het maar mooi! Mijn vraag: gaan we dit schrikbeeld binnenkort ook tegemoet in Europa?

Print Friendly

Een reactie plaatsen

Zonder Facebook account kunt u hieronder reageren

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten