BUITENLANDSE PRODUCTEN

Ik ben nogal van de verse kruiden. Ik vind niets heerlijker dan even lekker te experimenteren met nieuw ontdekte kruiden en specerijen. Ik vind het naast ontzettend jammer dan ook erg onbegrijpelijk dat wij Hollanders nog maar betrekkelijk weinig uitvoeren met alle kruiden die nu tot onze beschikking staan, want dat aanbod is de laatste jaren enorm gegroeid vanwege de multi-culti samenleving.

Het blijft voor mij iets onverklaarbaars dat we nog steeds zo vreselijk vastgekleefd zitten aan het zoutvaatje op tafel en als we eens gek willen doen, komt daar nog een peper vaatje bij, maar daar houdt het wel bij op. En alhoewel steeds maar weer uit vele onderzoeken blijkt hoe ontiegelijk slecht zout is voor je gezondheid en welzijn, hoe zeer we worden gewaarschuwd voor alle gevaren van (teveel) zoutgebruik, we houden dat oude vertrouwde zoutvaatje in ere. Het zoutvaatje is heilig verklaard in de Nederlandse keuken. Nog steeds gooien we overal enorme hoeveelheden zout over. Over onze groente, zelfs op een tomaatje moet zout, en zonder zout eten we geen gekookt eitje.

Ik herinner mij ook nog wel als kind dat zoutvaatje op tafel. De onze was rood. Een doodsimpel plastic rood geval. Jarenlang kwam hij op tafel. Volgens mij heeft mijn moeder hem nog ergens liggen bij haar in huis. Maar gelukkig gebruikt zij al jaren geen extra zout meer. Dat zoutvaatje verdween namelijk bij ons van tafel toen mijn vader zijn eerste hartinfarct kreeg. Er werden geen aardappels meer gezouten, en wij hebben daar nooit echt iets van gemerkt.

Ik hou, zoals inmiddels bekend, enorm van lekker eten. En zonder kruiden eet ik al bijna geen voedsel meer. Over alles gaat een snufje van dit, een scheutje van dat. En ik geniet. Ik vind het tegenwoordig een heerlijk avontuur om buitenlandse winkeltjes en toko’s te bezoeken om helemaal van begin tot eind te ontleden, op jacht naar bijzondere kruiden en specerijen. En ik vind soms echt de meest bijzondere kruiden. Waar ik wel goed op let is dat het kruid geen zout bevat. Helaas is het zo dat de reguliere kruiden die we gewoon in onze supers kunnen kopen, vol zitten met zout en hulpstoffen en chemische rommel. Gelukkig staat ook dáár nog wel eens wat tussen zonder verdere toevoegingen, maar nogmaals, het is wel zoeken. Conimex, Euromet, en sommige huismerken en biologische varianten zijn bijvoorbeeld merken die met het pure spul op de markt komen. Maar toch blijft het een heel gepuzzel, gezoek en vooral ieder potje lezen.

Gelukkig springen nu ook veel meer echte kruiden fabrikanten als Silvo en Verstegen in op de dringende boodschap van onder andere het voedingscentrum. Laatst vond ik gewoon in mijn plaatselijke Appie een heerlijke Italiaanse kruidenmix zonder verdere toevoegingen als zout en rommel. Ik werd er blij van. Fabrikanten pikken het op! Dat we echt minder zout moeten gaan gebruiken en eten met zijn allen, dat moge duidelijk zijn. Ik denk dat iedereen nu inmiddels wel weet dat we iedere dag onbewust al ladingen zout naar binnen werken, en daarom al sowieso geen extra zout nodig hebben.

Ik hoop dat op een goede dag ook Hollandse kaaskoppen aan de verse kruiden gaan. En ze dat zoutvaatje voortaan vullen met de meest heerlijke kruiden. Ik vind het echt geweldig dat er nu zoveel aanbod is, zij het dan nog wel in de buitenlandse toko’s, maar het is echt heerlijk om er eens rond te snuffelen.

In een Turkse winkel vond ik laatst weer een zalig mengsel, wat Turken vooral gebruiken om hun lamsvlees mee op smaak te brengen, een doodgewoon product voor hen, maar voor mij was het even lekker proeven en genieten. Ik heb onlangs eens échte kerrie masala geproefd. Dit vond ik in een erg klein Surinaams winkeltje tussen de pakken rijst en de slingers kousenband.

Ik kan ook niet buiten mijn dagelijkse portie gezondheid: knoflookpoeder en kurkuma. Dit gebruik ik iedere dag. Op de eerste plaats vanwege de heerlijke smaak maar ook vanwege de waanzinnige gezondheidsvoordelen. Knoflook staat reeds bekend vanwege zijn bloedzuiverende werking en is “de smeerolie voor het hart”. En kurkuma werkt zelfs als medicijn.

Ook in supermarkten zien we de gevolgen steeds vaker van onze multi-culti samenleving. Zelfs bij onze Appie vinden we steeds meer schappen vol buitenlandse producten. We kijken niet meer op van eigenaardige verpakkingen met Arabische teksten, potten met de meest eigenaardige dingen, of Amerikaanse pindakaas en Surinaams zout vlees in grote emmers.

Jumbo was zo’n beetje de eerste echte supermarkt die zich begaf op die buitenlandse voedselmarkt. Al jaren geleden openden ze zelfs een zeer uitzonderlijke supermarkt in Rotterdam die thema afdelingen heeft van verschillende landen. Die is inmiddels uitgegroeid tot een levensgrote voedselmarkt waarin vijf verschillende afdelingen/landen zijn vertegenwoordigd. Ik kan hier uren in rondzwerven. Buitengewoon geweldig vind ik deze ontwikkeling in voedselland!

En ook een goed iets. We leren op deze manier ook vele buitenlandse specialiteiten en gewoonten in voeding kennen. En zijn dan ook de afgelopen jaren steeds meer afgestapt van onze Hollandse prak en laten de buitenlandse gerechten ons zeer smaken. Het is nu zelfs zo dat we de pasta’s meer zijn gaan eten dan onze eigen pieper!

Maar ook in de dagelijkse producten maken we steeds meer en meer kennis met het buitenland. Appie kwam onlangs nog met een geheel nieuwe lijn in hun zuivelschap/assortiment met Griekse yoghurt, Turkse yoghurt en dit staat nu dus gewoon gezellig gemoedelijk naast de rijstepap en gortepap in de koeling. Een erg leuke ontwikkeling.
Dus…ik blijf het niet snappen. Dat we nog steeds een vol vaatje met zout op tafel hebben staan in plaats van de vele heerlijke buitenlandse kruiden waarmee we op avontuur kunnen gaan. Zal het ooit nog gaan veranderen?